Wciąganie rur z żeliwa sferoidalnego w rurę osłonową

Układanie rurociągów metodą wciągania w rurę osłonową polega na wprowadzeniu rury przeznaczonej do transportu medium (wody pitnej, ścieków, wody deszczowej itd.) w rurę osłonową, która już istnieje lub została zainstalowana specjalnie dla tego celu. Rury z żeliwa sferoidalnego doskonale nadają się do tego zastosowania, dzięki połączeniom blokowanym, które mogą przenosić znaczne siły rozciągające, zachowując elastyczność oferowaną przez uszczelki elastomerowe. Ta metoda układania jest odpowiednia do specjalnych technik renowacji, również do układania nowych rurociągów, które muszą przekroczyć naturalną przeszkodę oraz do technik bezwykopowych.

Na wstępie należy utworzyć komorę startową, w której będą prowadzone prace związane z montażem mechanizmu ciągnącego i łączeniem rur. Każda rura wyposażona jest w płozy ślizgowe, których ilość jest uzależniona od materiału, z jakiego są wykonane oraz od ich nośności. Tak przygotowane rury pozycjonowane są w osi rury osłonowej na drewnianych lub betonowych wspornikach.

Mechanizm ciągnący instaluje się w pierwszej rurze, która następnie zostaje wciągnięta do rury osłonowej, tak aby jej koniec nieznacznie wystawał. Mogą być zastosowane różne rodzaje mechanizmów ciągnących w zależności od typu instalowanych rur, jak również od długości wciąganego odcinka. Druga rura układana jest na wspornikach i łączona za pomocą połączenie blokowanego z końcówką pierwszej, częściowo wciągniętej rury. Proces montażu i wciągania rur kontynuuje się aż do uzyskania wymaganej długości odcinka. Po wciągnięciu ostatniej rury elementy ciągnące zostają zdemontowane. Następnie, przed połączeniem z istniejącą siecią, przeprowadza się ciśnieniową próbę szczelności nowego odcinka.